Oprichter van Karateschool Fightin’ Nabil is Nabil Ou-Aissa. Hij is geboren op 8 maart 1981 in het Veluwse Ede. Als kind damt en leest Nabil graag. Ook is hij vaak op straat te vinden met een bal. In 1999 doet hij eindexamen Atheneum en begint met de studie Journalistiek in Utrecht. Vier jaar later, in 2003, studeert hij af. Na een aantal jaren als freelance-journalist te hebben gewerkt, wordt hij een landelijk bekend gezicht als woordvoerder van de Amsterdamse politie. In seizoen 2011-2012 maakt Nabil een tijdelijk uitstapje naar de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond (KNVB) waar hij optreedt als persvoorlichter betaald voetbal. In mei 2012 keert hij terug naar het hoofdstedelijke politiekorps als woordvoerder.

Vanaf de eerste karatetraining begin jaren ’90, bij karatecoryfee Fred Royers in Ede, is Nabil verkocht. ‘Karate was meteen mijn sport’, zegt Nabil. ‘De discipline, het fysieke: het was een geweldige uitlaatklep voor me.’ Als Nabil op aandringen van Royers mee gaat doen aan wedstrijden wordt het echt serieus. Nabil maakt in 1999 de overstap naar Van Hellemond Sport in Hilversum: ‘Dat betekende nog doelgerichter trainen, altijd in optimale conditie zijn en op het internationale podium partijen vechten tegen de snelste mannetjes van de wereld. Ik vond het grandioos.

Nabil’s vechtlust werpt zijn vruchten af. Van 1998 tot 2007 maakt Nabil deel uit van het nationale team van de Karate-do Bond Nederland. Zijn tomeloze inzet levert hem de bijnaam Fightin’ Nabil op. In het circuit staat Fightin’ Nabil bekend om zijn snoeiharde achterwaartse trappen en onnavolgbare veegtechnieken. ‘Uiteraard altijd met respect voor de tegenstander.’ Ook tegenover een andere tegenstander, de weegschaal, toont Nabil zich onvermoeibaar. ‘Ik was nooit te beroerd om bij nacht en ontij extra te trainen om onder de 60 kilogram-grens te komen.

In 2007 komt het moment om de wedstrijdhandschoenen in de wilgen te hangen. Een moeilijke beslissing, maar de tijd is rijp. ‘Naast blessures waar ik in de laatste periode last van had, kreeg ik de kans om mijn journalistieke en maatschappelijke ambities verder te ontplooien’, zegt Nabil. ‘Bovendien wilde ik me verder ontwikkelen als coach.’ Spijt van zijn keuze heeft hij nooit gehad. ‘Inmiddels ben ik werkzaam in een hele dynamische, sportieve omgeving. Daarnaast volg ik de opleiding Topcoach 5 bij NOC*NSF en coach en train ik met bijzonder veel plezier verschillende sporters.’

Met dezelfde inzet en passie die Nabil op de wedstrijdmat succes brachten, haalt hij nu het beste uit zijn sporters. Zowel op het EJK in 2005 in Thessaloniki, als assistent-coach van Ton le Fèbre, als op het WJK 2009 in Rabat, als hoofdcoach samen met Willy de Groot, zet Jong Oranje de beste prestaties ooit neer. ‘Ontwikkelen, doorzetten en het voortdurend verleggen van grenzen zijn belangrijke sleutelwoorden in mijn werk als coach’, zegt Nabil. ‘De essentie is dat je controle krijgt over alle processen. Ik ken de internationale eisen van topsport en weet uit eigen ervaring wat sporters tactisch, technisch, conditioneel en mentaal moeten kunnen om de top te halen. Daarbij is het ontzettend belangrijk dat je voor zover mogelijk alles tot op de bodem uitstippelt, niets aan het toeval overlaat en een vertrouwensband opbouwt met je sporters.’

Na het grote succes op het WJK besluit Nabil zich meer toe te leggen op de begeleiding van zijn eigen sporters. In 2010 richt hij Karateschool Fightin’ Nabil op.